Stelt u eens voor. U bent in een immens groot pretpark. Er zijn achtbanen, waterbanen, schommelschepen, speelhallen, eettentjes, theaters en nog veel meer! Er is veel te doen, maar u bent er maar één dag. Zo'n dag in een pretpark begint om 09:00u, maar u komt aan om 10 uur, en om de drukte te vermijden vertrekt u niet om 17:00u maar om 16:00u. Door de drukte komt u niet over al in, maar dat geeft niet, het is erg gezellig en u geniet van uw dagje pretpark.
Stelt u zich nou eens voor dat u niet geïnteresseerd bent in het gevoel dat u krijgt bij een ritje in de achtbaan of de waterbaan. Stelt u zich nou eens voor dat u zo'n achtbaan gaat onderzoeken. Hoe werkt het? Waarom werkt het? En na de achtbaan loopt u naar een schommelschip en trekt u die uit elkaar. Na een hele poos weet u precies hoe de meeste attracties werken. U kunt ze zelf bouwen, u kunt ze onderhouden en u kunt mensen geruststellen dat ze volkomen veilig zijn.
Terwijl u bezig bent met zo'n attractie komt er iemand uit de eerste categorie, die van het plezier, op u af. Hij begint te vertellen dat de directeur en eigenaar van het pretpark zo'n geweldige vent is, dat hij zo'n mooi pretpark heeft weten op te zetten. Al die prachtige toestellen, die prachtige theaters, het lekkere eten. Dat heeft die directeur maar mooi gedaan. En zijn zoon gaat het ooit op een dag allemaal overnemen. Kijk, daar gaat hij. Hij heeft de leiding over het EHBO team en gaat met een luisterend oor na wat de pretparkbezoekers bezighoud.
U bent misschien heel even afgeleid, maar is dat nu zo'n groot probleem? Zo iemand, die intens geniet van alle mooie apparaten, die u notabene aan het onderhouden bent. Daar deed u het toch voor? Of had u liever de erkenning voor u zelf gehad i.p.v. voor de directeur en zijn zoon?
Gaat u zich nou eens voorstellen dat u weer de eerste persoon bent, die van het plezier. Er komt een persoon op u af á la de tweede omschrijving, de onderzoeker. Hij verteld in geuren en kleuren dat hij ze kan bouwen en dat de attracties veilig zijn. Dat zal toch geen gevolgen op moeten leveren voor uw plezierig dagje pretpark, toch? En stel nou dat hij kwam vertellen dat een attractie niet veilig zou zijn, dan zou dat ook niet ten koste gaan van je plezier, toch? Dan gaat u toch naar een andere attractie? Fijn dat er iemand u gewaarschuwd heeft, toch? Fijn dat de directeur toestaat dat mensen aan zijn schepping sleutelen om het plezier en veiligheid van een ander te kunnen vergroten.
En zo is eigenlijk ook het leven. Of nouja, zo zou het moeten zijn. Het leven is wellicht wat ingewikkelder, maar zo zou het wel kunnen gaan, met die wetenschap en het geloof. In plaats daarvan wordt er op elkaar gefit. Atheïsten proberen met pijnlijke Bijbelteksten gelovigen van hun geloof af te stoten en gelovigen proberen met wetenschappelijke teksten aan te tonen dat God wel degelijk bestaat. En dat is nergens voor nodig.
Mijn oma aan mijn vaderskant kwam jaren geleden, toen al op hoge leeftijd, naar Friesland om daar in Franeker het planetarium van Eise Eisinga te bezichtigen. Al die 18e eeuwse wetenschap in die bewegende figuurtjes aan het plafond dat ons zonnestelsel voor stelt.
Mijn oma had grote bewondering voor al die kennis. "Wat heeft God het toch allemaal mooi gemaakt"zei ze na afloop. Als een gelovige zoiets zegt na het naar jou werk te kijken, dan is dat echt niet alleen maar een compliment voor God, die volgens een gelovige het hele heelal heeft gemaakt, maar ook voor jou, want jij hebt iets gemaakt dat de ander ontroerde. Iets wat voor een ander heel belangrijk is, al is het dan op een andere manier dan jij verwachtte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten