Machteloos

We voelen ons allemaal machteloos. Rutte laat de Syriërs binnen, ten koste van onze centen. De Syriërs voelen zich machteloos omdat ze van hot naar her worden gestuurd, waar ze, als we het NOS journaal mogen geloven niet eens welkom zijn. Het ene na het andere dorpje klaagt steen en been over het aantal vluchtelingen en de kosten die het met zich meebrengt. En die overlast. Die overlast die je er door krijgt. In brand gestoken auto's, rotjes en eieren, en dan die eikels die even Utrecht onveilig maken. Nee hoor, dat moeten we hier niet. Ga maar terug, naar je eigen land.

Je bent niet de schuldige, en toch krijg de schuld. Je bent het slachtoffer, maar een ander is iets meer het slachtoffer dan jij. Zo is de mens altijd al geweest. Want om heel eerlijk te zijn, de overlast die tot nog toe verzaakt is, is nog niet eens veroorzaakt door asielzoekers zelf.

Op een paar plekken is er vast iemand in ruzie terechtgekomen met een vluchteling, door miscommunicatie of vooroordelen. De brandende auto's? Dat waren geen Syriërs of andere vluchtelingen. De rotjes en eieren in Woerden? Dat waren geen vluchtelingen. De onrust in Utrecht? Dat waren geen vluchtelingen. Dat waren politieke groeperingen. Waarvan een deel van Nederland ook altijd al van zegt: "ga lekker terug naar je eigen land", in dit geval dus Duitsland.

Machteloos. En daardoor strijdlustig blijkbaar. We doen erg ons best om niet de wapens op te pakken, maar een deel faalt jammerlijk. Bram Moszkowicz grijpt naar de wapens waar hij het beste in is, die van de wet. "We zouden jihadisten binnen laten en onderdak geven". "Nee hoor", zegt de NCTV. Sterker nog, de NCTV stelt dat extremisme in dit land toeneemt vanuit een andere hoek. Drie keer raden welke hoek dat is. Juist. Extreem rechts. En, eerlijk is eerlijk,  Extreem Links wordt ook een tikkie actiever. Machteloos. Bang wordt ik er van. En dat allemaal omdat een groep mensen zich veilig wilde voelen. Nota bene in een land, waar in de jaren 40/45 mensen om dezelfde redenen probeerde te vluchten naar een ver land.

Een ver land? Waarom vluchtte men toen niet naar Nederland, België of Oostenrijk en later naar spanje. Dat was toch lekker dichtbij? Om de zelfde reden als nu. Hitler kon wel eens besluiten de grens over te steken. ISIS heeft dezelfde plannen. En true, de Turken zullen echt niet zomaar hun land af laten pakken, maar ja, je hebt gezien wat Erdogan doet met de Koerdische minderheid, al was het maar om aan de macht te blijven. Nee, de veiligheid is daar niet, en goede basiszorg al helemaal niet. Zekerheid is er in Griekenland ook niet, en de rest van het Midden-Oosten is ook niet echt een mogelijkheid. Ze zullen dus wel een stukje verder moeten.

Goed. Maar dat doet natuurlijk niets af aan onze machteloosheid. Ze komen hier, en daar door ontstaan problemen. We zijn bang, dat het verkrachters zijn, dat het dieven zijn, en dat ze ons land komen islamiseren.  Want ja, wie landen wil islamiseren, die gaat zich zelf en zijn eigen kinderen eerst bijna laten verdrinken in een bootje. O ja, en die bezuinigingen. Hoe stoppen we Rutte toch met die bezuinigingen?

Nou, laten we eerst maar eens beginnen met ons te gedragen. We slopen geen auto's meer. We gaan rustig demonstreren, en als het ergens niet mag, gaan we niet moeilijk doen, hoeft de politie ook niet de straat op. We zoeken, als mensen met fatsoen, een andere oplossing. Je mag ergens tegen zijn, maar je gedraagt je. Scheelt een hoop onnodige kosten.

En dan die vluchtelingen? We kennen ze niet. En toch zijn we bang voor ze. Misschien moeten we ze maar eens ontmoeten. Mogen de herrieschoppers van extreem rechts onze bodyguards zijn. Want dat zijn in ieder geval geen watjes. Laten we iets voor ze organiseren. Want waar komt agressief gedrag vandaan? frustratie. En dat zijn ze hoor, gefrustreerd, getraumatiseerd, moe, en dan zitten ze ook nog eens allemaal op een kluitje in een gymzaal.

Wat kun je dan voor ze doen? allemaal naar de psychiater of psycholoog sturen? wellicht is dat in sommige gevallen echt nodig. Maar dat is, op kosten van de staat, natuurlijk een duur geintje als we ze allemaal er maar heen sturen (levert trouwens wel werk op voor psychologen). Om heel eerlijk te zijn, kan een wandeling, frisse lucht, al veel helpen. Praten met mensen, het gevoel ergens veilig te zijn, ergens welkom te zijn, kan al heel wat schelen. En, wat de staat of de gemeente niet hoeft op te hoesten, hoeft niet ten koste te gaan van jou eigen situatie. Zo kun je ook aanbieden om te gaan koken voor die mensen. Als er genoeg vrijwilligers zijn, kunnen de ingrediënten goedkoop ingekocht worden, is er vast ergens een restaurant of ander bedrijf dat zijn keuken wel wil uitlenen, en kunnen de kosten laag gehouden worden. Neem van mij aan: Je zult versteld staan van hoe menselijk deze vluchtelingen zijn. En je hoeft helemaal niet alleen. Genoeg organisaties die graag je hulp aannemen.

En wat kan de staat doen? Luisteren naar de bevolking. En dat bedoel ik écht luisteren. De "grenzen dicht" betekend niet altijd "de grenzen dicht", maar betekent ook: "Stop met die bezuinigingen", wat dan weer zoveel betekend als, "wij denken dat het beleid niet klopt omdat het ons zoveel problemen bezorgd, maak ons duidelijk wat er wél aan klopt, of doe het anders". Zoals de zorg nu geregeld is bijvoorbeeld, dat gaat niet. Doe er iets aan. Niet alleen maar doen wat je zelf zou willen, maar tot goede afspraken komen met de oppositie en die opvolgen. Want, je mag dan wel samen de meerderheid van de zetels hebben, je hebt nog altijd minimaal 1/3e van je bevolking die niet op jou heeft gestemd, maar ook duidelijk heeft gemaakt iets te willen. Kun je niet zomaar naast je neergooien als beleidsmaker. Regeren is een balans zoeken waarbij iedereen tevreden kan zijn en de zelfde kansen heeft. Niet winnen en blokkeren.

En nu? Nog steeds machteloos? Nee hoor. We kunnen ook zelf onze handen vuil maken om Nederland tot een veilig en economisch sterk land te maken, óók voor de vluchtelingen.

P.S.: Trouwens, In de meeste plaatsen zijn de vluchtelingen gewoon welkom. In de meeste gevallen is er vooral gesteggel vanwege onduidelijkheid, mensen van buiten het dorp die herrie komen schoppen, of het aantal. In Woerden waren er zoveel vrijwilligers op de been, werd er zoveel gegeven door Woerdenaren. Dat mag ook wel eens in het nieuws.